Dorsz atlantycki
Drapieżna ryba morska występująca w północnej części Oceanu Atlantyckiego i w morzach północnej Europy. Ubarwienie szare, czasami oliwkowe z jaśniejszym podbrzuszem. Ubarwienie innych podgatunków dorsza atlantyckiego bywa zróżnicowane i jest zależne głównie od środowiska w którym występują. Odżywiają się głównie rybami, skorupiakami i głowonogami. Ma wydłużone ciało z dużą i szeroką głową, na podbródku znajduje się charakterystyczny wąs. Ryba o bardzo dużym znaczeniu gospodarczym (przepisy kulinarne z dorsza).
Na skutek intensywnych połowów dorsza, w Bałtyku jest gatunkiem zagrożonym. Na skutek restrykcyjnych limitów połowowych wprowadzonych przez UE, mających na celu odbudowanie gatunku, doprowadziło to do załamania rybołówstwa w Polsce. Aktualnie populacja tych ryb systematycznie się zwiększa, jednak w zdecydowanej większości łowi się osobniki niewielkie, rzadko przekraczające kilka kilogramów.
W Norwegii rybołówstwo ma znaczenie kluczowe, dlatego to Norwegowie wprowadzili duży reżim gospodarczy związany z limitami połowów. Wynikiem tego są obowiązujące wymiary ochronne tych ryb oraz limity wywozowe dla wędkarzy.
W Norwegii podejmuje się także próby hodowli dorsza, projekty te znajdują się dopiero w początkowej fazie i borykają się z wieloma problemami. Jednym z nich są choroby na które zapadają hodowlane dorsze. Istnieje podejrzenie że dorsze hodowlane przenoszą wiele chorób na populację dziko żyjących ryb tego gatunku.
Wymiar ochronny:
Na północ od 62° N - 44 cm, na południe od 62° N - 40 cm.
Rekord wędkarski:
47,025 kg
Metody połowu
- pilkery,
- wszelkiego rodzaju gumy,
- filet,
Uwagi:
Wiele dorszy łowionych w Norwegii jest zarażonych nicieniem, pasożytami o długości dochodzącej do 4 cm, można je dostrzec w trakcie filetowania. Najwięcej tych pasożytów dostrzegliśmy w podgatunkach dorsza atlantyckiego.
Wędkarski rekord:
(nazwa norweska: Torsk, angielska: Cod , niemiecka: Dorsch, łacińska: Gadus morhua)